انسان ها در حال تسریع تغییرات آب و هوایی هستند.ما در این مقاله تاسیسات سپاهان به بررسی ردپای کرن می پردازیم.
دانشمندان موافق هستند که انتشار گازهای گلخانه ای ما باعث تغییرات آب و هوایی بی سابقه ای می شود. سوزاندن سوخت های فسیلی که حاوی کربن هستند، محرک اصلی این تغییر است. اما تعداد کمی از مردم می دانند که اعمال آنها چقدر کربن وارد جو می کند.
ردپای کربن چیست؟
ردپای کربن میزان گازهای گلخانهای یک فعالیت، سبک زندگی یا محصول را اندازهگیری میکند. شرکت ها و همچنین افراد می توانند ردپای کربن خود را بررسی کنند. FTFA اخیراً یک ماشین حساب ردپای کربن جدید راه اندازی کرده است . اینجا را کلیک کنید تا ردپای کربن خود را محاسبه کنید و درختان را برای جبران تأثیر خود خریداری کنید.
هنگامی که آن را بشمارید، می توانید کاری در مورد آن انجام دهید
هر کس ردپای کربن متفاوتی دارد، بر اساس سبک زندگی، کار و ترجیحات خود، ما باید ردپای خود را محاسبه کنیم تا ببینیم چگونه آنها را کاهش دهیم. در اینجا دلایلی وجود دارد که چرا دانستن ردپای کربن می تواند به مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک کند.
1. تغییرات کوچک در سبک زندگی می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند
اگر ما ندانیم که اعمال ما چقدر کربن تولید می کند، انجام کاری در مورد آن بسیار دشوار است. هنگامی که ما بدانیم ردپای کربن ما چیست، می توانیم نقش فعالی در مقابله با تغییرات آب و هوایی داشته باشیم. هر ذره کمک می کند. برخی از اقدامات ممکن است نیاز به تغییراتی در سبک زندگی داشته باشند که به دلایل مالی یا دلایل دیگر، ما نمی توانیم انجام دهیم. اما بقیه می توانند میوه های ساده و کم آویزان باشند.
2. افراد نیز در تغییرات اقلیمی نقش دارند
تغییر اقلیم یک مشکل جهانی گسترده است و در سراسر جهان، مردم در هر سنی در مواجهه با آن احساس ناتوانی می کنند. نیلیما والانگی ، روزنامهنگار مستقل در بنگالورو، هند، میگوید: «غم و اندوه اقلیمی» گستردهتر میشود، زیرا مردم «[فلج] میشوند... به دلیل درماندگی [شما به دلیل] مقیاس بسیار زیاد مشکل و راهحل احساس میکنید» . یکی از راههای مبارزه با این احساس درماندگی این است که مالکیت مشارکتهای کربن فردی خود را در دست بگیریم - و برای کاهش آنها تلاش کنیم.
3. حسابداری شرکت ها
افراد تنها کسانی نیستند که می توانند ردپای کربن خود را اندازه گیری کنند. از آنجایی که کشورهای سراسر جهان مالیات بر کربن را وضع می کنند، شرکت ها مجبور می شوند برای انتشار گازهای گلخانه ای و سهم آنها در تغییرات آب و هوایی حساب کنند. FTFA در حال توسعه یک استاندارد کربن است که بستری را برای شرکت ها برای خرید اعتبار کربن از پروژه های اجتماعی فراهم می کند. بهعنوان مصرفکننده، ما این قدرت را داریم که با پول خود رای دهیم و شرکتهایی را که میخواهیم حمایت کنیم، آنهایی که ردپای کربن بزرگ دارند یا شرکتهای کوچک، انتخاب کنیم.
4. توده بحرانی آگاهی کربن
تغییرات اقلیمی در حال حاضر اتفاق افتاده است و اگر میخواهیم دمای کره زمین را پایین نگه داریم، افراد، شرکتها و دولتها باید با یکدیگر همکاری کنند تا جهانی را که در آن زندگی میکنیم به سمت بهتر شدن تغییر دهند. ما باید انتشار کربن خود را کاهش دهیم و به آسیب پذیرترین جوامع جهان کمک کنیم تا با تغییری که در حال حاضر وجود دارد سازگار شوند. هرچه افراد بیشتری بدانند ردپای کربن آنها چقدر است، مردم بیشتری متوجه خواهند شد که فقط ما می توانیم با اقدامات خود جلوی تغییرات فاجعه بار آب و هوا را بگیریم.
5. جبران ردپای کربن شما
انسانها مقدار بیسابقهای کربن را به جو زمین پمپاژ میکنند، و این گازها - از سفر با ماشینها، غذایی که میخوریم و لباسهایی که میپوشیم. ضروری است که از این انتشارات آگاه باشیم و سپس کاری برای جبران آنها انجام دهیم. FTFA اخیراً یک ماشین حساب ردپای کربن جدید را با فاکتورهای انتشار به روز راه اندازی کرده است.
آلودگی هوای ناشی از انواع پمپهای آب میتواند به چندین روش رخ دهد. در زیر تعدادی از عوامل آلودگی هوا که ممکن است به وسیله پمپهای آب ایجاد شوند آورده شده است:
آلودگی صوتی:
پمپهای آب معمولاً صدای قابل توجهی را در زمان عملکرد خود ایجاد میکنند. نویزهای بالا میتوانند به آلودگی صوتی منطقه اطراف منجر شده و بر سلامتی افراد تأثیر بگذارند.
گرد و غبار:
در صورتی که پمپهای آب در محیطهای خشک و گرد و غباری قرار داشته باشند، ممکن است گرد و غبار به وسیله هوا به داخل آنها وارد شود. این گرد و غبار میتواند به آلودگی هوا منجر شده و به صورت ظاهری و یا به شکل ذرات ریز در هوا حضور داشته باشد.
آلودگی شیمیایی:
برخی پمپهای آب از مواد شیمیایی نظیر روغنها و حلالها برای عملکرد استفاده میکنند. اگر این مواد به صورت ناقص حرارتی شوند یا در محیط پخش شوند، ممکن است به آلودگی هوا منجر شوند.
انتشار گازها:
برخی پمپهای آب از گازهای مضر مانند مواد سمی و آلایندهها استفاده میکنند. اگر این گازها به طور ناقص حرارتی شوند و به هوا رها شوند، میتوانند به آلودگی هوا منجر شوند و به سلامتی افراد آسیب برسانند.
راهکارهایی برای کاهش آلودگی هوای ناشی از پمپهای آب:
- استفاده از پمپهای با کارایی بالا: انتخاب پمپهای با کارایی بالا و بهینه میتواند مصرف انرژی را کاهش داده و در نتیجه آلودگی هوا را کاهش دهد. پمپهایی که مطابق با استانداردهای انرژی مانند برچسب انرژی مصرفی یا معیارهای مشابه تایید شده باشند، توصیه میشوند.
- نگهداری و تعمیرات دورهای: نگهداری و تعمیرات منظم پمپها میتواند از عملکرد بهینه آنها اطمینان حاصل کند و جلوی ایجاد آلودگی هوا را بگیرد. بررسی و تمیز کردن فیلترها، بررسی و تنظیم صحیح فشار و دما، و بررسی ترکها و نشتیها از جمله فعالیتهای مهم در نگهداری پمپها هستند.
- استفاده از سیستمهای جایگزین پاکتر: برخی پمپهای آب ممکن است از سیستمهای جایگزین پاکتر برای تصفیه آب استفاده کنند. این سیستمها میتوانند کمک کنند تا آلودگیهای شیمیایی و ذرات معلق در آب حذف شود و بنابراین آلودگی هوا کاهش یابد.
- استفاده از سیستمهای جذب صوت: برای کاهش آلودگی صوتی ناشی از پمپهای آب، میتوان از سیستمهای جذب صوتی استفاده کرد. این سیستمها میتوانند صدای تولید شده توسط پمپ را کاهش داده و بدین ترتیب به کاهش آلودگی صوتی و افزایش کیفیت محیط زیست کمک کنند.
- استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر: در صورت امکان، استفاده از پمپهایی که از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند خورشید، باد، یا انرژی هیدروالکتریک تامین میشوند، میتواند به کاهش آلودگی هوا و حفظ محیط زیست کمک کند.
مقایسه تولید کربن دی اکسید در پمپ های آب دیزلی و برقی
تولید کربن دیاکسید (CO2) توسط پمپهای آب دیزلی و پمپهای آب برقی به عوامل مختلفی بستگی دارد. در اینجا باید توجه داشت که تولید CO2 تنها توسط پمپها در نظر گرفته نمیشود، بلکه نیاز به تولید انرژی برای عملکرد آنها نیز در نظر گرفته میشود.
پمپهای آب دیزلی از موتورهای دیزل برای تأمین نیاز انرژی خود استفاده میکنند. موتورهای دیزل از جنس سوخت فسیلی هستند و در زمان احتراق سوخت، مقدار قابل توجهی CO2 تولید میکنند. بنابراین، پمپهای آب دیزلی معمولاً بیشترین میزان تولید CO2 را دارند.
از سوی دیگر، پمپهای آب برقی انرژی مورد نیاز خود را از منابع مختلفی مانند شبکه برق، پنلهای خورشیدی، توربینهای بادی و ... تامین میکنند. تولید CO2 در این حالت به منبع انرژی استفاده شده برای تولید برق وابسته است. در صورت استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر و پاک، مانند خورشیدی و بادی، میزان تولید CO2 کاهش مییابد و پمپهای آب برقی به عنوان گزینهای کمتر آلودهکننده محسوب میشوند.
بنابراین، کلیت مسئله این است که پمپهای آب دیزلی بیشترین مقدار تولید CO2 را دارند، در حالی که میزان تولید CO2 توسط پمپهای آب برقی به منبع انرژی استفاده شده برای تولید برق وابسته است.
آیا پمپهای آب برقی همیشه بهترین گزینه برای کاهش آلودگی هوا هستند؟
نه، پمپهای آب برقی به تنهایی همیشه بهترین گزینه برای کاهش آلودگی هوا نیستند. در برخی موارد خاص، ممکن است پمپهای دیگری بهترین گزینه باشند. برای انتخاب بهترین گزینه، باید شرایط و عوامل زیر را مورد بررسی قرار داد:
منبع انرژی:
پمپهای آب برقی در صورت استفاده از منابع تجدیدپذیر و پاک مانند برق شبکه، پنلهای خورشیدی، توربینهای بادی و ... بهترین گزینه برای کاهش آلودگی هوا هستند. اما در صورت استفاده از منابع انرژی آلاینده مانند زغال سنگ یا نفت برای تولید برق، مزیت کاهش آلودگی هوا نسبت به پمپهای آب دیزلی کاهش مییابد.
محل و کاربرد:
در برخی موارد، ممکن است پمپهای آب دیزلی به دلیل وجود سوخت قابل دسترسی، موقعیت غیرمتمرکز و عدم وابستگی به شبکه برق، بهترین گزینه باشند. مثلاً در مناطق دورافتاده و عدم دسترسی به برق شبکه، پمپهای آب دیزلی ممکن است عملکرد بهتری داشته باشند.
ظرفیت و نیاز انرژی:
در صورتی که نیاز به ظرفیت بالا و تأمین انرژی پایدار باشد، پمپهای آب برقی با منابع تجدیدپذیر معمولاً بهترین گزینه هستند. اما در برخی موارد کوچکتر و با نیاز کمتر به انرژی، پمپهای دیگر مانند پمپهای دستی یا پمپهای گازی ممکن است مناسبتر باشند.
بنابراین، برای انتخاب بهترین گزینه و کاهش آلودگی هوا، باید شرایط خاص هر مورد را مورد بررسی قرار داد و بر اساس منابع انرژی، محل و کاربرد، ظرفیت و نیاز انرژی، تصمیمگیری کرد.